Pies asystent

Labek w domu to całodobowa asysta. Rzecz jasna najchętniej asystuje przy lodówce i gotowaniu. Znacznie mniej chętnie przy sprzątaniu, co w przypadku Sagora nie dziwi – w końcu to stuprocentowy macho – lubi jeść, wylegiwać się na tapczanie, hecować z kumplami i żadnej pannie nie przepuści ;-)

Trudno oczekiwać, że przy ścieleniu łóżek labradorek daruje sobie asysty tym bardziej, że przecież jest psem cywilizowanym i najchętniej śpi razem ze swoimi człowiekami.

Wieczorową porą, gdy przychodzi czas przygotowań do spoczynku, asysta labradorka jest nawet zgodna z ludzkimi oczekiwaniami. Czasem wystarczy tylko trzy razy poprosić i Yego Labradorska Mość w swej łaskawości zwlecze zadek ze ścielonego tapczanu.

Rankiem sprawa wygląda dokładnie odwrotnie. Gdy człowieki wstaną labradorek obejmuje ludzkie posłania w swe wyłączne władanie. Rozwala się i za nic nie chce zejść. Można negocjować ad mortem usrandum, często dopiero łapówka (a raczej pyskówka) w postaci czegoś smacznego skłania pana psa do kooperacji.

Tak było i tym razem. Labradorek uwalił się na posłaniu i ani myślał zejść, cierpliwie znosząc wszelkie prośby i zaklęcia poparte pieszczotami. Tego dnia jednak się przeliczył. Wobec bezskuteczności mediacji ostentacyjnie rozsiadłem się na psim legowisku. Sagor najpierw zrobił wielce zdziwioną minę, by po chwili w tempie ekspresowym zeskoczyć z posłania. Następnie usiłował nosem wypchnąć mnie ze swojego legowiska, egoista jeden :-)

W tym czasie udało się pościelić tapczan ;-D

Michał & Sagor

Fot.: Michał