Manewr napoleoński

Jakiś czas temu pisałem jak wygląda spanie z labradorkiem. Pozwolę sobie zacytować pewien fragment, istotny dla niniejszego tekstu: „Zasadniczą kwestią, determinującą komfort spania z labkiem, jest kolejność. Wszystko zależy od tego, kto pierwszy znajdzie się w łóżku. Jeżeli jest to pies – jak nic rozwali się w poprzek i wszelkie próby znalezienia kawałka miejsca dla siebie będzie zbywać wymownym chrapnięciem”.

Otóż zauważyłem, że labradorek zaczął stosować wobec mnie wybiegi taktyczne, które nazwałem „manewrem napoleońskim”. Rzecz jasna Sagorek ma raczej mgliste pojęcie o Napoleonie, co jednak w niczym nie zmienia faktu, że opracował fortel, jak mawiał imć Zagłoba, który stosuje z powodzeniem.

Zdarza się czasami, że po południu mnie zmorze i wtedy ucinam sobie godzinną drzemkę. Cóż, takie życie, jednak pod czujnym okiem labradorka wszystko może się zamienić w przygodę. Otóż pies, jak już nie raz pisałem, swobodnie przemieszcza się po całym mieszkaniu. Aby to było możliwe – drzwi nie są zamykane. Dodam, że tak się jakoś losy potoczyły, że zarówno w Kwaterze Głównej Labradorka jak i leśniczówce układ mieszkania to tzw. amfilada – czyli pokój przechodni.

Labradorek leży sobie spokojnie na tapczanie i obserwuje. Gdy idę się położyć w ostatnim pokoju piesek czeka, aż przymknę drzwi. Układam się wygodnie, poprawiam poduszkę, przykrywam kocykiem i już – już mam zapaść w upragnioną drzemkę, gdy drzwi otwierają się z impetem. Na pokoje wkracza groźna bestia, staje przy tapczanie, zaklaszcze uszami i dokona abordażu legowiska. Bardzo grzecznie – z wymownym chrapnięciem układa się wzdłuż nóg tak, żeby nie przeszkadzać.

Cóż, trzeba więc podnieść cztery litery z tapczanu i ponownie przymknąć drzwi. Dajmy na to, żeby nie leżeć w przeciągu. No to wstaję, przymykam i wracam do przerwanej drzemki. Ale – uwaga! – tym razem już nie jestem pierwszy, tylko drugi na legowisku. A o prawie do rozwalania się na legowisku decyduje, jak pisałem kolejność.

Raz czy dwa uznałbym to za przypadek. Ale zbyt wiele takich przypadków doświadczyłem by nie podejrzewać przebiegłego fortelu :)

Reszta jest chrapaniem :D

Michał & Sagor

Fot: Michał